متخصصان میگویند؛ بازی كردن كودكان در فضای خارج از منزل و در محیطهای باز به حفظ سلامت چشم آنها كمك میكند.
به گفته پزشكان؛ كودكان مبتلا به نزدیك بینی شدید علاوه بر این كه باید خود را با این مشكل تطبیق دهند درعین حال هم بیش از كودكان سالم در معرض آسیبهای چشمی و حتی نابینایی در دوران بلوغ و بزرگسالی هستند.
هرچند فاكتورهای ژنتیكی نقش قابل توجهی در ابتلا به نزدیك بینی ایفا میكنند اما تحقیقات جدید نشان میدهد كه عوامل محیط زیستی نیز به این روند دامن میزنند و در تشدید خطر بروز نزدیك بینی موثر هستند.
نزدیك بینی معمولا در طول سالهای مدرسه آغاز شده و پیشرفت میكند، اما بررسیهای روی نقش مطالعه شدید و سایر كارهای چشمی در فاصله نزدیك نشان داده است كه نقش این فاكتورها در بروز نزدیك بینی اندك است.
اما از سوی دیگر یك تحقیق جدید به سرپرستی دكتر كاترین آ. رز روی بیش از 4000 كودك محصل استرالیایی نشان داده است كه فعالیتهای خارج از منزل در كنترل نزدیك بینی نقش مهمی ایفا میكنند.
بررسی این اطلاعات جدید به كشف یك نكته كلیدی انجامید كه بر اساس آن نرخ ابتلا به نزدیك بینی در كودكان 12 سالهای كه فعالیت آنها در خارج از منزل بیشتر بود به میزان قابل توجهی كاهش پیدا كرد. این تاثیر به حدی است كه به گفته پژوهشگران حتی فعالیت در فضای باز از ورزش كردن در محیط بسته برای پیشگیری از بروز نزدیك بینی موثرتر و مفیدتر است. این تحقیق در نشریه اوپتالمولوژی به چاپ رسیده است.
نظر شما